Program
„Zabawy z głoską” realizowany był w ramach III edycji projektu "Szkoła Równych Szans". Skierowany był do dzieci, korzystających z zajęć
logopedycznych na terenie szkoły. Miał na celu utrwalenie głosek w mowie
spontanicznej podczas wspólnej zabawy w grupach. Na utrwalenie głosek miała
wpływ kontrola innych dzieci i chęć jak najładniejszego wysławiania się.
Wśród
celów programu należy wymienić: naukę prawidłowego oddychania i wydłużenie fazy
wydechu u dzieci, naukę prawidłowego połykania, usprawnianie aparatu
artykulacyjnego, utrwalanie głosek w mowie spontanicznej, rozwijanie
umiejętności poprawnego wypowiadania się oraz podniesie poczucia własnej
wartości.
W
pracy z dziećmi stosowane były indywidualne i zespołowe formy pracy. Wykorzystane
zostały następujące metody: pokaz, obserwację, zabawy, scenki teatralne, ćwiczenia,
rysunek, różnorodnego rodzaju gry w tym komputerowe. Zarówno metody, jak i
formy pracy dostosowane były do możliwości i wieku dzieci. Zajęcia odbywały się
w grupie w dni wolne od nauki szkolnej. Podczas zajęć przeprowadzane
były ćwiczenia aparatu artykulacyjnego: JĘZYKA: podnoszenie ryżu preparowanego
czubkiem języka, dotykanie czubkiem języka przy otwartej buzi: kącików ust;
wałka dziąsłowego na zmianę z dolnymi zębami, raz wałka dziąsłowego, potem
zębów i górnych warg; wszystkich zębów na górze, wyciąganie cienkiego języka z
buzi, tak jakby chciało się dotknąć lusterka, smarowanie językiem podniebienia
twardego, robienie na nim kółeczek, zabawy usprawniające narządy mowy z
wykorzystaniem portalu mimowa.pl oraz tablicy interaktywnej (cukiernia, zwierzątka
w domu, zwierzątka w zoo, lekarz, małpie minki, zaspany miś, całuśne żabki,
lwia paszcza); WARG: przenoszenie
skrawków papieru słomką, na zmianę robienie dziubka z ust i szerokiego uśmiech
(bez widocznych zębów), noszenie ołówka na wygiętej do góry górnej wardze, nakładanie wargi górnej na dolną i odwrotnie,
przesuwanie kącików ust w prawo i w lewo, układanie warg w ryjek, nadymanie
policzków, cmokanie, parskanie, prychanie konia, zabawa w lustrzane miny
(dzieci pokazują sobie różne miny, pozostałe je naśladują). Ważną część zajęć stanowiły
ćwiczenia oddechowe: dmuchanie na kartkę tak, aby nie spadła ze ściany, konkurs
w drużynach: dmuchanie na czas od startu do mety piłeczek do tenisa stołowego
po wyznaczony torze, dmuchanie na przygotowane statki z papieru umieszczone w
misce z wodą, dmuchanie na rybki papierowe zawieszone na sznurku, i inne. Najważniejszą jednak częścią
zajęć były ćwiczenia utrwalające wymowę głosek: gry stolikowe, gry
komputerowe, zajęcia plastyczne,
gry przestrzenne np: logopedyczny
wąż: Gra składa się ze 100 połączonych ze sobą na kształt węża kartek
ponumerowanych od 1 do 100. Dzieci rzucają kostką i ruszają się o tyle pół, ile
jest oczek na kostce. Następnie szukają kartki, z numerem na którym stanął ich
pionek. Kartki te są porozwieszane na korytarzu lub sali gimnastycznej i
zawierają zadania do wykonania (np. rozwiąż zagadkę, ułóż zdanie z wyrazem
„szafa” itp.) Po rozwiązaniu zadania, dzieci mogą dalej rzucać kostką; krzyżówki, rebusy, zadania stolikowe, scenki teatralne, logopedyczne zabawy w grupach.
